Ένοχα μυστικά, δεσμοί αίματος...

Από τον Βασίλη Μπόνιο kourdistoportocali

9 Σεπτεμβρίου 1993. Ο βουλευτής Κιλκίς Γιώργος Συμπιλίδης ανεξαρτητοποιείται και ρίχνει τη κυβέρνηση Μητσοτάκη με μια ακατάληπτη δήλωση η οποία ήταν όλα τα λεφτά: «Το θέμα της Μακεδονίας μας δρομολογήθηκε (...) προς την κατεύθυνση της εθνικής τραγωδίας. (...) Το θέμα του ΟΤΕ, μετά μάλιστα από τις γνωστές περιπέτειες της ΑΓΕΤ, εγείρει τεράστια ερωτηματικά (...) Κύριε πρόεδρε, όλα τα παραπάνω με φέρνουν στην επώδυνη θέση να κάνω χρήση του συνταγματικού μου δικαιώματος και να προχωρήσω στην άρση της εμπιστοσύνης μου από την κυβέρνηση».

Η διαφθορά έχει ένα πατέρα, τον εκάστοτε αρχηγό.

Γράφει ο Θόδωρος Κατσανέβας

Πυροβολώντας τον Άκη, ας μην ξεχνάμε τους αρχιμουσικούς, τους ενορχηστρωτές και το συνθέτη. Το 1996 είχα την τύχη και την τιμή να εκλεγώ ανάμεσα στους πρώτους 6-7 βουλευτές σε αριθμό ψήφων σε όλη την Ελλάδα. Λίγο αργότερα, ζήτησα συνάντηση από τον τότε πρωθυπουργό Κωσταντίνο Σημίτη. Με δέχτηκε με το γνωστό του «υπέροχο» χαμόγελο, αναμένοντας να του υποβάλλω αιτήματα υπουργοποίησης, κλπ. Τον ξάφνιασα όταν του είπα ότι ο λόγος που ζήτησα τη συνάντηση είναι, για να του επισημάνω ότι γίνετε πάρτυ διαφθοράς και παρασυναλλαγών με το δημόσιο χρήμα. Και ότι πρέπει να παρθούν συγκεκριμένα θεσμικά μέτρα αποτροπής, που θα ήθελα και να του προτείνω.