Η πρώτη φάση του αφελληνισμού εξελίχθηκε επί των ημερών της τρόικας: τα αεροδρόμια εκχωρήθηκαν σε Γερμανούς, τα λιμάνια, πλην του Πειραιώς, σε συμμάχους Αμερικανούς, τα τρένα στους Ιταλούς, η ενέργεια σε Αυστραλούς, οι οπτικές ίνες του ίντερνετ σε Βρετανούς, το νερό στους Γάλλους. Το τελευταίο αποσοβήθηκε ευτυχώς λόγω απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μέχρι νεωτέρας.
Η αντίσταση των Ελλήνων μετά το 1453 του Γιώργου Καραμπελιά από το βιβλίο του
1821, Η Δυναμική της Παλιγγενεσίας
Η Ρωσία κατέστη ο βασικός αντίπαλος των Οθωμανών από την εποχή του Μ. Πέτρου (1689-1725) –αρχικώς, παράλληλα με την Αυστροουγγαρία και επιγενέστερα μόνη της–, προσπαθώντας να ελέγξει τον Εύξεινο Πόντο και να αποκτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο, ενώ οι Αψβούργοι θέλουν να καταλάβουν μέρος των Βαλκανίων και να επεκταθούν στην Αδριατική.
Του Ηλία Παπαγεωργιάδη (Η ανάλυση αυτή γράφτηκε σε συνεργασία με τον δικηγόρο Θεσσαλονίκης Θόδωρο Νασιούδη)
Για μία από τις μεγαλύτερες Ελληνικές εταιρείες στον χώρο της η αγορά περιγράφει τον εξής λόγο που οδήγησε στο να παίξουν ξύλο δύο αγαπημένα (ως τότε) αδέρφια:
-Ο ένας έφερε την κόρη του στη δουλειά
-Ο άλλος έβαλε στη δουλειά την αθλήτρια με την οποία διατηρούσε σχέση,
έχοντας μεγάλη διαφορά ηλικίας. Πολύ όμορφη, αλλά ψιλοάσχετη με το
αντικείμενο.
-Και οι δύο γυναίκες βρέθηκαν να ασχολούνται με το ίδιο θέμα: Marketing
(γιατί στις περισσότερες Ελληνικές εταιρείες οι μεγαλύτεροι σε ηλικία
θεωρούν το marketing κάτι απλό, που μπορεί να το κάνει κάποιος είτε έχει
πρακτικές γνώσεις, είτε όχι. "Θα μάθει, μωρέ, σιγά το πράγμα").
-Η κόρη αντί να ξεκινήσει ως απλή υπάλληλος, έγινε απευθείας διευθύντρια.
-Η σύντροφος ήθελε και αυτή να είναι διευθύντρια και μάλιστα πάνω από την κόρη.
Γρήγορα οι δύο κυρίες.... "μαλλιοτραβήχτηκαν" και στη συνέχεια οι
"σοφοί και σεβάσμιοι" κύριοι (όπως πίστευε η αγορά) κατέληξαν να παίζουν
μπουνιές για χάρη τους.
= Η εταιρεία έφυγε από τα χέρια τους και κατέληξε σε τρίτο επενδυτή.
