Ανταγωνιστική θεωρείται η χώρα στην οποία ο επενδυτής θέλει και τελικά αποφασίζει να τοποθετήσει μέρος των χρημάτων του. Είναι η χώρα στην οποία για κάποιους λόγους, θα «δελεαστεί», ώστε να αποφασίσει να μεταφέρει την έδρα της εταιρείας του ή να επενδύσει σε ακίνητα και κινητές αξίες.
Όσοι περισσότεροι οι επενδυτές και όσο μεγαλύτερα τα κεφάλαια τόσο πιο ανταγωνιστική η οικονομία της χώρας αυτής. Το περίεργο όμως είναι ότι επενδυτικός παράδεισος θεωρείται τόσο η Ελβετία όσο και η Νιγηρία. Είναι δυνατόν;
Ναι είναι και η εξήγηση είναι πολύ απλή. Οι υποψήφιες προς επένδυση χώρες , «βαθμολογούνται» με δύο βασικούς άξονες: την ποιότητα και την ποσότητα.
Στα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας χώρας θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τη βαθμολογία της χώρας αυτής από τους οίκους αξιολόγησης, τη φήμη, το ποσοστό διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση, τη γραφειοκρατία, την κουλτούρα, τον πολιτισμό, ακόμη και τη θρησκεία.
Στα ποσοτικά χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ένα και μόνο: την τιμή. Όσο πιο τζάμπα τόσο καλύτερα…
Σε ένα σύστημα αξιών με άριστα το 100, ο επενδυτής προκειμένου να τοποθετήσει τα χρήματα του θα βαθμολογήσει την υπο- αξιολόγηση χώρα στους δύο αυτούς τομείς.
Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό πιο κοντά στο 100.
Παραδόξως λοιπόν η Ελβετία και η Νιγηρία θα μπορούσαν να αποσπάσουν την ίδια συνολική τελική βαθμολογία με τελείως διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά:
Ελβετία: ποιότητα 90, τιμή 10
Νιγηρία: ποιότητα 10, τιμή 90.
Επειδή λοιπόν οι πάντες, από τον Σόιμπλε, μέχρι τον τελευταίο υποσκουπάριο των μετά – Καστελόριζο κυβερνήσεων μας έχουν πρήξει τα….. μυαλά με τη χαμένη ανταγωνιστικότητα, σκεφτείτε: Ο προορισμός που μας επιφυλάσσουν μοιάζει με αυτόν της Ελβετίας ή της Νιγηρίας;
Τα 3 τελευταία χρόνια έχουμε καταφέρει να γίνουμε ποιοτικότεροι; όπως αρμόζει σε ευρωπαϊκή χώρα και μάλιστα του στενού πυρήνα της Ο.Ν.Ε; Η απλώς φθηνότεροί;
Θυμάστε φαντάζομαι πόσες φορές και κυρίως πόσο, επίσημα χείλη έχουν μιλήσει ξεδιάντροπα για εσωτερική υποτίμηση, αντί να μιλήσουν για ποιοτική αναβάθμιση της χώρας.
Βλέπετε το δεύτερο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, παρ΄όλο που η Ελλάδα έχει την τύχη λόγω της θέσης της και της ιστορίας της τα μισά τουλάχιστον από τα ποιοτικά αυτά χαρακτηριστικά, να τα διατηρεί αναλλοίωτα σε μεγάλο βαθμό.
Αυτό είναι το μέλλον που είχαμε ονειρευτοί για την πατρίδα μας; Να γίνουμε η χώρα του τζάμπα; Θέλουμε να είμαστε καλύτεροι ή απλώς φθηνότεροι;
Δεν μας ταιριάζει αυτή η ανταγωνιστικότητα και δεν τη θέλουμε. Και όποιοι θέλουν να μας καταστήσουν φθηνότερους θα βρίσκονται απέναντί μας
Σκεφτείτε το όμως γρήγορα γιατί ο Στουρνάρας, δεν προλαβαίνει να βλέπει επενδυτές, όπως δήλωσε και ο ίδιος!!!!
http://www.arkoudanews.blogspot.gr/2013/04/blog-post_27.html
ΠΗΓΉ: olympia.gr
Όσοι περισσότεροι οι επενδυτές και όσο μεγαλύτερα τα κεφάλαια τόσο πιο ανταγωνιστική η οικονομία της χώρας αυτής. Το περίεργο όμως είναι ότι επενδυτικός παράδεισος θεωρείται τόσο η Ελβετία όσο και η Νιγηρία. Είναι δυνατόν;
Στα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας χώρας θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τη βαθμολογία της χώρας αυτής από τους οίκους αξιολόγησης, τη φήμη, το ποσοστό διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση, τη γραφειοκρατία, την κουλτούρα, τον πολιτισμό, ακόμη και τη θρησκεία.
Στα ποσοτικά χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ένα και μόνο: την τιμή. Όσο πιο τζάμπα τόσο καλύτερα…
Σε ένα σύστημα αξιών με άριστα το 100, ο επενδυτής προκειμένου να τοποθετήσει τα χρήματα του θα βαθμολογήσει την υπο- αξιολόγηση χώρα στους δύο αυτούς τομείς.
Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό πιο κοντά στο 100.
Παραδόξως λοιπόν η Ελβετία και η Νιγηρία θα μπορούσαν να αποσπάσουν την ίδια συνολική τελική βαθμολογία με τελείως διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά:
Ελβετία: ποιότητα 90, τιμή 10
Νιγηρία: ποιότητα 10, τιμή 90.
Επειδή λοιπόν οι πάντες, από τον Σόιμπλε, μέχρι τον τελευταίο υποσκουπάριο των μετά – Καστελόριζο κυβερνήσεων μας έχουν πρήξει τα….. μυαλά με τη χαμένη ανταγωνιστικότητα, σκεφτείτε: Ο προορισμός που μας επιφυλάσσουν μοιάζει με αυτόν της Ελβετίας ή της Νιγηρίας;
Τα 3 τελευταία χρόνια έχουμε καταφέρει να γίνουμε ποιοτικότεροι; όπως αρμόζει σε ευρωπαϊκή χώρα και μάλιστα του στενού πυρήνα της Ο.Ν.Ε; Η απλώς φθηνότεροί;
Θυμάστε φαντάζομαι πόσες φορές και κυρίως πόσο, επίσημα χείλη έχουν μιλήσει ξεδιάντροπα για εσωτερική υποτίμηση, αντί να μιλήσουν για ποιοτική αναβάθμιση της χώρας.
Βλέπετε το δεύτερο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, παρ΄όλο που η Ελλάδα έχει την τύχη λόγω της θέσης της και της ιστορίας της τα μισά τουλάχιστον από τα ποιοτικά αυτά χαρακτηριστικά, να τα διατηρεί αναλλοίωτα σε μεγάλο βαθμό.
Αυτό είναι το μέλλον που είχαμε ονειρευτοί για την πατρίδα μας; Να γίνουμε η χώρα του τζάμπα; Θέλουμε να είμαστε καλύτεροι ή απλώς φθηνότεροι;
Δεν μας ταιριάζει αυτή η ανταγωνιστικότητα και δεν τη θέλουμε. Και όποιοι θέλουν να μας καταστήσουν φθηνότερους θα βρίσκονται απέναντί μας
Σκεφτείτε το όμως γρήγορα γιατί ο Στουρνάρας, δεν προλαβαίνει να βλέπει επενδυτές, όπως δήλωσε και ο ίδιος!!!!
http://www.arkoudanews.blogspot.gr/2013/04/blog-post_27.html
ΠΗΓΉ: olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου