Εβραίοι, εθνότητες...

Με αφορμή την καταπληκτική ταινία του Netflix unorthodox, είχα λίγο μπερδευτεί με το πόσες διαφορετικές φυλές - εθνότητες έχουν οι Εβραίοι, αν βρίσκονται παντού όλες οι φυλές, πως ζουν, αν όλοι γκετοποιούνται και άλλα πολλά. 

Μετά από μια εκτενή αναζήτηση κατάφερα να τους συλλέξω και να τους ομαδοποιήσω όσο πιο περιληπτικά γίνεται για να μην γίνει κουραστικό το κείμενο.

ΣΕΦΑΡΑΔΙΤΕΣ (ΣΕΦΑΡΔΙΤΕΣ) = που σημαίνει «Ισπανοί» ή «Ιβήριοι» στα εβραϊκά, υποδηλώνοντας την Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Βόρεια Αφρική ως τόπους προέλευσης αυτής της ομάδας, αλλά και τα Βαλκάνια (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας), δηλαδή εκεί όπου κατέφυγαν οι Εβραίοι μετά τον διωγμό τους από την Ισπανία.

ΑΣΚΕΝΑΖΙΤΕΣ = που σημαίνει «Γερμανοί» στα εβραϊκά, υποδηλώνοντας την Κεντρική Ευρώπη ως βάση αυτού του εβραϊκού στοιχείου. Είναι τα μέλη των εβραϊκών κοινοτήτων στη δυτική και ανατολική Ευρώπη, προέρχονται από Ιουδαίους που είχαν καταφύγει στην κεντρική Ευρώπη το 70 μ.Χ. για να αποφύγουν τους διωγμούς από τους Ρωμαίους. Κυρίως εγκαταστάθηκαν στην κοιλάδα του Ρήνου

Και οι δύο όροι αναφέρονται τόσο στη θρησκευτική όσο και στην εθνοτική διαφοροποίηση.

Άλλες εβραϊκές εθνοτικές ομάδες περιλαμβάνουν τους εξής:

ΜΙΖΡΑΧΙΤΕΣ = Κοινότητες της Μέσης Ανατολής, είναι οι απόγονοι των τοπικών Εβραϊκών κοινοτήτων που υπήρχαν στην Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική από την βιβλική εποχή μέχρι τη σύγχρονη εποχή (ο όρος αυτός συμπίπτει εν μέρει με τον όρο Σεφαρδίτες, τονίζοντας όμως τη βορειοαφρικανική και μεσανατολική παρά την ισπανική ιστορική προέλευση, ενώ περιλαμβάνει και τους Μαχρεμπίτες),

Θεϊμανίτες Εβραίοι (Υεμένιοι και Ομάνιοι Εβραίοι)

Μικρότερες ομάδες όπως οι Γκρουζίτες (Γεωργιανοί) και οι Τζουχουρίτες (Ορεινοί) από τον Καύκασο, οι Μπένε Ιζραέλ (Γιοι του Ισραήλ), οι Μπένε Μανασσή (Γιοι του Μανασσή), οι Κοχινίτες και οι Μπένε Εφραΐμ (Γιοι του Εφραΐμ) της Ινδίας, οι Ρωμανιώτες της Ελλάδας, οι Ιταλκίτες (Μπένε Ρόμα) της Ιταλίας, διάφοροι Αφρικανοί Εβραίοι (κυρίως οι Μπέτα Ιζραέλ (Οίκος Ισραήλ) ή Αιθίοπες Εβραίοι), οι Μπουχαρίτες Εβραίοι της Κεντρικής Ασίας και οι Πέρσες Εβραίοι του Ιράν.

ΧΑΣΙΔΙΚΟΙ
Οι «Χασιδιστές» Εβραίοι αποτελούν διαιρετική ομάδα του Ιουδαϊσμού και το μεγαλύτερο μέρος αυτών κατοικεί σε μια συνοικία της Νέας Υόρκης, στο Γουίλιαμσμπεργκ του Μπρούκλιν. Εκεί εγκαταστάθηκαν μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και πολλοί είναι απόγονοι ανθρώπων που βρήκαν τραγικό θάνατο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.

Αυτό δικαιολογεί και το καθήκον που έχουν: να κάνουν δηλαδή, όσα περισσότερα παιδιά γίνεται, προκειμένου να αναπληρώσουν τις ψυχές που χάθηκαν, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.

Παρά το γεγονός ότι ζουν στην περίλαμπρη Νέα Υόρκη, απέχουν από κάθε κοσμική δραστηριότητα και είναι κοινωνικά απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν τους επιτρέπεται ούτε καν η πρόσβαση στο διαδίκτυο…

Οι όποιες διαφορές λύνονται εντός της σέκτας και επικρατεί κατά κάποιον τρόπο, το δίκαιο του «Ισχυρού». Ο «Ραβίνος» είναι ο θεόσταλτος ταγός, επί της γης. Όλοι τον συμβουλεύονται, τον επικαλούνται  και υιοθετούν άκριτα την άποψή του.

Μιλούν μια εβραϊκή διάλεκτο, τα «jiddisch», γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι της κεντρικής Ευρώπης (Ασκενάζι Εβραίοι) από τους οποίους και κατάγονται.

Το παρουσιαστικό τους δεν θυμίζει σε τίποτα σύγχρονους Νεοϋορκέζους. Εκπέμπουν μια απόκοσμη αύρα, συνυφασμένη με το παρελθόν, ενώ η ενδυμασία, ιδιαίτερα των ανδρών, είναι χαρακτηριστική. Το σήμα κατατεθέν τους, είναι τα μεγάλα γούνινα καπέλα, που κοστίζουν γύρω στα 1000 δολάρια, έκαστο και τα μακριά μούσια.

Η θέση της γυναίκας:

Αποκλειστική αρμοδιότητα των γυναικών είναι η τεκνοποίηση. Τα ελάχιστα δικαιώματά τους περιορίζονται στην ανατροφή των παιδιών, ενώ στερούνται συν τοις άλλοις και το δικαίωμα της μόρφωσης. Μελετούν τις Γραφές, όπως και οι άνδρες, ενώ είναι καθήκον τους, να κάνουν τον άνδρα να αισθάνεται «βασιλιάς», όπως επιτάσσει το δόγμα.

Απαγορεύεται να αισθανθούν την απόλαυση της σαρκικής ηδονής, ενώ στην περίπτωση που προκύψει πρόβλημα στο στάδιο της τεκνοποίησης, αποκλειστικά υπεύθυνες είναι οι γυναίκες. Μάλιστα, η οικογένεια του γαμπρού, έχει το δικαίωμα να απευθυνθεί σε «προξενήτρα», προκειμένου να βρει κάποια άλλη «μη προβληματική» νύφη.

Με την συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας τους, είναι υποχρεωμένες να νυμφευτούν με γαμπρό της αρεσκείας της οικογένειάς και να πραγματοποιηθεί, άμεσα, γάμος. Οι μέρες της γυναικείας έμμηνου ρύσης θεωρούνται «ακάθαρτες», αφού διακόπτεται η διαδικασία αναπαραγωγής.

Μετά την τέλεση του γάμου, η γυναίκα καλείται να κουρευτεί «γουλί» και να κυκλοφορεί με περούκες! Απαγορεύονται επίσης τα κοντομάνικα και οι φούστες πάνω από το γόνατο.